Photobucket

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

H Πολις Εάλω

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Pirate Party



Ένα νέο κόμμα από τη Σουηδία διεκδικεί συμμετοχή στο Ευρωκοινοβούλιο: Οι Σουηδοί "Πειρατές", που έχουν ως στόχο τον περιορισμό της νομοθεσίας περί πνευματικών δικαιωμάτων, την κατάργηση των δικαιωμάτων πατέντας των φαρμακοβιομηχανιών και την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
«Βασική επιδίωξη του κόμματος των «Πειρατών» είναι η εις βάθος αναδιαμόρφωση του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων, απαλλαγή των δικαιώματων εκμετάλλευσης ευρεσιτεχνίας και η διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Με αυτά, και μόνον αυτά, στην ατζέντα μας, θέτουμε υποψηφιότητα για εκπροσώπηση στο Ευρωπαϊκό και το σουηδικό Κοινοβούλιο.

Δεν θεωρούμε αυτούς τους στόχους απλά αξιόλογους αλλά πιστεύουμε ότι είναι ρεαλιστικά πραγματοποιήσιμοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα αισθήματα που οδήγησαν στην δημιουργία του κόμματός μας στη Σουηδία είναι διάχυτα σε όλη την Ευρώπη. Υπάρχουν ήδη παρόμοιες πολιτικές πρωτοβουλίες στα σκαριά σε αρκετές χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μαζί, θα μπορέσουμε να θέσουμε νέα πορεία για μια Ευρώπη που αυτή τη στιγμή έχει πάρει επικίνδυνες κατευθύνσεις.» αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους οι Σουηδοί «Πειρατές» .

Το κόμμα πλέον εμφανίζεται ως το τέταρτο της χώρας που θα εισέλθει στο Ευρωκοινοβούλιο σε λίγες μέρες. Η πρόσφατη καταδικαστική απόφαση εις βάρος της γνωστής ιστοσελίδας PirateBay φαίνεται να ώθησε χιλιάδες Σουηδών στις τάξεις του ριζοσπαστικού κόμματος. Ωστόσο, το κόμμα διευκρινίζει πως δεν πρέπει να καταργηθούν όλοι οι κανόνες για τα δικαιώματα πάνω στα βιβλία, τη μουσική και τις ταινίες. Η διαχωριστική γραμμή, λένε, πρέπει να είναι η εμπορική και η μη εμπορική χρήση.

Το Πειρατικό Κόμμα της Σουηδίας ιδρύθηκε το 2006, ενώ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές της χώρας είχε λάβει μόλις το 0,6% των ψήφων

Πειρατικο Κόμμα στην Σουηδια

To Pirate Party μπαίνει στην Ευρωβουλή


Πάνω από 5% των ερωτηθέντων σε δημοσκόπηση σουηδικής εφημερίδας δήλωσαν πως θα ψηφίσουν το Pirate Party της Σουηδίας που χρειάζεται 4% για να μπει στην Ευρωβουλή. Το κόμμα που συστάθηκε το 2006 έχει τριαξονικό λόγο ύπαρξης.

Να αλλάξουν οι νόμοι του copyright. Η κουλτούρα και η γνώση πρέπει να μοιράζονται αφειδώς ώστε το internet να γίνει η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη. Το copyright να έχει πενταετή διάρκεια και όχι 75 χρόνια όπως είναι τώρα. Η μη κερδοσκοπική χρήση να είναι ελεύθερη απ'την πρώτη μέρα κυκλοφορίας ενός δίσκου ή μιας ταινίας.

Να καταργηθούν οι πατέντες στα φάρμακα ώστε ό,τι ανακαλύπτεται να μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα και από άλλους επιστήμονες.

Να υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός στα προσωπικά δεδομένα και την ιδιωτικότητα που καταστρατηγείται με άλλοθι τον κίνδυνο της τρομοκρατίας.

Ποιο είναι το λιγότερο ουτοπικό απ'τα τρία; Μάλλον το πρώτο.




Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Επιστολή βοηθειας απο αιχμάλωτους του Αλγεριου

"DEARE FRIENDS,—It is now about 6 yeares since I was most unfortunately taken by a Turkes man-of- [70] warre on the coasts of Barbary, captive into Argiere (Algiers), since which time I have written oft to London to Master Southwood of the upper ground, to Richard Barnard of Duke's Place, Richard Coote of the Bankside, to Master Linger a haberdasher in Crooked Lane, and in that to Master Southwood I sent an inclosed to my father, if living, and other letters to my brothers and friends if not dead. I could never hear whether any of you were alive or dead, which makes me think the letters are either miscarried, or all of you deceased, or gone to other places, or else I know you are so much Christians and friends that you would have looked upon me in such a condition. O! my friends, once more I tell you I am a miserable captive in Argiere, taken by a Flemish vessell two years after I left the warres in Gilderland. My Patroone (master) is one Baron, a French Renegado, that lives in the country, but hires me and another Protestant captive (one Master Robinson, a Norfolk man) out in Argiere, for this time, and if we goe up to the country, you may never hear of us againe; our misery is that the price of our redemption will be no less than 250l, because we are thought to have good friends in England, and we must both goe off together. Master Robinson hath written to his friends, and we have deeply bound ourselves to each other, that we will engage our friends to us both equally. Ah! Father, Brother, friends and acquaintance, use some speedy means for our Redemption. Many hundred slaves have been redeemed from their misery since we came hither, which makes us hope still we may be the next, and then the next, but still our hopes are deceived. We doe pray you therefore, for the Lord Christ's sake that redeemed [71] you, that you would use all possible means for our redemption. There is now a party in England renowned over the Christian world for their piety in this way. O! make your addresse to those noble worthies in the name of Christ for whose sake we suffer. We did never so well understand the meaning of that Psalme, penned by those captive Jewes, held in Babilonish captivity, as now: By the waters of Babilon we sate down and wept when we remembered thee, O! Sion, when we remembered thee, O! England. O! good friends, we hope these our sighs will come to your eares, and move pity and compassion. We are told there is a merchant in London, one Mr. Stanner of St. Mary's Axe, that hath a factor in Legorne (Leghorn), and one Mr. Hodges and Mr. Mico, Londoners, that are dealers there who are able to direct you in the readiest way for our redemption. Deny us not your prayers if you can doe nothing else. It will be some comfort to heare from friends. There is a Post in London that conveys letters into all parts, and you may have an opportunity of letting us heare from you, if you please, within a month or six weeks. The Lord direct your thoughts with waies of love, and strengthen us with faith and Patience.—Your sorrowful friend and brother in Christ,

THOMAS SWEET.
RICHARD ROBINSON.

"From Barbary: September 29, 1646.

Λιμπεράκης Γερακάρης

Ο Λιβέριος ή Λιμπεράκης Γερακάρης ήταν Μανιάτης πειρατής και μπέης της Μάνης. Πολέμησε την περίοδο του Τουρκοβενετικού πολέμου του 1684-1698, αρχικά με την πλευρά των Τούρκων και στη συνέχεια με την πλευρά των Ενετών.

Γεννήθηκε το 1644 στο Οίτυλο της Μάνης. Καταγόταν από την οικογένεια των Κοσμάδων. Σε ηλικία 15 ετών υπηρέτησε στο ναυτικό των Ενετών ως κωπηλάτης, ενώ αργότερα, αγόρασε ένα πλοίο και έγινε πειρατής.

Την εποχή εκείνη στην Μάνη υπήρχαν δύο ισχυρές οικογένειες, των Ιατρών ή Μεδίκων (Medici = Ιατροί) και των Στεφανόπουλων. Ο Γερακάρης προσέγγισε την οικογένεια του Γιακουμή (Ιάκωβου) Μεδίκου και ζήτησε το χέρι της κόρης του, Μαρίας. Την ίδια είχε ζητήσει προηγουμένως και ο Μιχάλης Λεμηθάκης, που άνηκε στην οικογένεια των Στεφανόπουλων. Ο πατέρας της, την αρραβώνιασε με τον Γερακάρη, αλλά ο Λεμηθάκης την έκλεψε. Το περιστατικό αυτό οδήγησε σε μία μεγάλη βεντέτα στην Μάνη μεταξύ των Μεδίκων και των Στεφανόπουλων[1]. Ο Γερακάρης συνέχισε, ύστερα από αυτή την προσβολή, να επιδίδεται στην πειρατεία μέχρι που συνελήφθει, σε μία επιδρομή, από τους Τούρκους.

Ο Μεγάλος Βεζίρης, Κιοπρουλού Φαζήλ Αχμέτ Πασάς (Köprülü Fazıl Ahmed Paşa), αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ως όργανο του τον Γερακάρη, για να υποτάξει τους Μανιάτες, που πάντα δημιουργούσαν προβλήματα. Τον ελευθέρωσε και τον εφοδίασε με άφθονο χρήμα, δίνοντάς του και μυστικές οδηγίες. Ο Γερακάρης επέστρεψε στην Μάνη, όπου χρησιμοποίησε τα χρήματα στην μάχη εναντίων της φατριάς των Στεφανόπουλων. Επίσης, προσπάθησε να πείσει τους Μανιάτες [2] ότι με αυτόν ως μπέη, θα είχαν περισσότερα προνόμια και κανείς Τούρκος δεν θα κατοικούσε την Μάνη. Μετά και τον Κρητικό πόλεμο (1645-1669) ο Γερακάρης και οι οπαδοί, συνέλαβαν τους εχθρούς τους Στεφανόπουλους και τους καταδίκασαν σε θάνατο. Αργότερα, συλλαμβάνει και μέλη της οικογένειας των Μεδίκων. Τότε οι Στεφανόπουλοι αναγκάστηκαν να φύγουν για την Κορσική.

Αργότερα, όταν οι Μανιάτες κατάλαβαν την πλάνη, κήρυξαν τον πόλεμο στους Τούρκους. Ο Γερακάρης, τότε, ξανάρχισε την πειρατεία και, μάλιστα, οι πιο μεγάλες του επιθέσεις ήταν εναντίων των Τούρκων. Οι Τούρκοι, όμως, κατάφεραν να τον συλλάβουν ξανά και τον οδήγησαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου φυλακίσθηκε στις φυλακές του Μπάνιο (Ναύσταθμος).

Το 1684 ξεκινά νέος πόλεμος των Ενετών ενάντιων των Τούρκων. Στην Ελλάδα διάφορα μέρη επαναστατούν και οι Ενετοί σημειώνουν σημαντικές νίκες. Η Υψηλή Πύλη καταλαβαίνει ότι, κατά ένα μεγάλο μέρος, οι επιτυχίες των Βενετών βασίζονταν στην συνεισφορά των Ελλήνων επαναστατών, και αποφασίζει ότι πρέπει να τους διασπάσει. Αποφασίζουν να εφαρμόσουν πιο φιλελληνική πολιτική. Ανάμεσα στα μέτρα που λαμβάνουν είναι να αποφυλακίσουν και τον Λιμπεράκη Γερακάρη (1689), και τον ορίζουν μπέη της Μάνης, κατά το πρότυπο των Χριστιανών ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας. Στο μεταξύ, αρραβωνιάζεται μυστικά την ανηψιά του πρώην ηγεμόνα της Μολδαβίας Δούκα, Αναστασία, καταγόμενη από τον ευγενή οίκο των Βουχουζεστίδων. Παρά τις αντιδράσεις των υπόλοιπων ευγενών της πόλης, κατάφεραν να παντρευτούν. Ύστερα από λίγες μέρες, αναχώρησε για τον νότο, επικεφαλής 5.000 Τούρκων, εγκαταλείποντας την γυναίκα του.

Το 1691, ενώθηκε με τον σερασκέρη της Ελλάδας Μισιρλή-Ζαδέ και απέστειλε προκηρύξεις προς τους υπόλοιπους Έλληνες να υποταγούν στο σουλτάνο[4]. Αποφασίζουν μαζί με τον σερασκέρη να εισβάλουν στην Πελοπόννησο και να επιτεθούν αρχικά στην Κόρινθο, όμως αποκρούονται από τους εκεί φρουρούς[5]. Ο Γερακάρης στην συνέχεια στρατοπεδεύει στα Μέγαρα και ετοιμάζεται να επιτεθεί στην Ακροκόρινθο με τέσσερις χιλιάδες στρατιώτες και άλλους χίλιους των πασάδων Γιουρούκ και Αλή. Εκεί προσπάθησε να τον αντιμετωπίσει ο Μικιέλης. Το 1692, ο Γερακάρης κατέλαβε την Κόρινθο και πολιόρκησε την πόλη ενώ μετά από λίγο, μαζί με τον σερασκέρη επιτίθενται στην Ακροκόρινθο. Ύστερα προχωρούν προς το Άργος και αφού καίνε την πόλη φθάνουν στα τείχη του Ναυπλίου. Ύστερα, λύνει την πολιορκία της Ακροκορίνθου και υποχωρεί στα Μέγαρα.

Τον Οκτώβριο του 1692, ο Χαλίλ πασάς των Ιωαννίνων προελαύνει εναντίων της Ναυπάκτου. Μετά από λίγο τον ακολουθεί και ο Γερακάρης με 500 άνδρες. Η φρουρά της πόλης καταφέρνει να αποκρούσει την επίθεση και να σώσει την πόλη.

Το 1694, ο Γερακάρης, αφού πρώτα προσπάθησε να εισβάλει με τον σερασκέρη Χαλίλ στην Κόρινθο, αποφασίζει να εκστρατεύσει κατά της Στερεάς Ελλάδας. Στρατοπεδεύει στο Καρπενήσι, όπου προσπαθεί να πείσει τον διοικητή από το μεγάλο αρματωλίκι του Καρπενησίου[6], Μποσίνα, να έλθει με το μέρος του, αλλά αυτός αρνείται, αμφιβάλλοντας για τις υποσχέσεις του. Εκεί, αφού στρατολόγησε πολλούς ντόπιους κατοίκους[7], παντρεύτηκε μια πλούσια νέα από το χωριό Μαυρίλο, που άνηκε σε μία από τις ισχυρότερες και πλουσιότερες οικογένειες, του Χατζή Οικονόμου, με διακλαδώσεις στην Ευρυτανία και στην Υπάτη[8]. Οι Ενετοί προσπάθησαν να πάρουν τον Γερακάρη με το μέρος τους στέλνοντας τον λοχαγό και φίλο του Γερακάρη, Ιωάννη Λάμπρο, να τον πείσει. Η συνάντηση κανονίστηκε στο σπίτι του Γερακάρη στο Βραχώρι. Αν και δεν θέλησε να ακολουθήσει τους Ενετούς, πληροφόρησε τον Λάμπρο για τα μέχρι τότε σχέδια των Τούρκων.

Προσπάθησε πολλές φορές να περάσει τον Αχελώο αλλά νικήθηκε από τους αρματολούς της Αιτωλοακαρνανίας Μεϊτάνη και Σπαθόγιαννο και τον συνταγματάρχη Λουδορέκα, που τον καταδίωξαν μέχρι το Καρπενήσι. Στη συνέχεια, ζήτησε την παράδοση των Σαλώνων. Επιτέθηκε στα Σάλωνα όπου τον αντιμετώπισαν ο Κούρμας και ο Επίσκοπος Σαλώνων Φιλόθεος. Η ήττα που γνώρισε ήταν μεγάλη [9]. Ο Γερακάρης υποχώρησε ξανά στο Καρπενήσι, καταστρέφοντας όσα χωριά βρήκε στο δρόμο του.


Το 1695, ο Γερακάρης ενώθηκε με τον Χαλίλ πασά και μέσω του Ισθμού, όρμησε προς την Αργολίδα. Τότε ο διοικητής της Πελοποννήσου Μικέλης έστειλε τον συνταγματάρχη Τόρτο και μαζί με τον Λουδορέκα εισέβαλλαν στο Καρπενήσι και λεηλάτησαν την πόλη, ενώ έκαψαν και το σπίτι του Γερακάρη.

Μαζί με τον νέο σερασκέρη Ιμπραήμ πασά, κίνησε ξανά κατά της Πελοποννήσου. Επιτέθηκε ενάντια στο ελληνικό σώμα υπό τον Λάσκαρη και τον Μόρο και αφού τους έτρεψε σε άτακτο φυγή προέλασε στην Πελοπόννησο, λεηλατώντας περιοχές μέχρι την Τρίπολη. Πυρπόλησε την Καρύταινα και επιτέθηκε κατά του Άργους, αλλά εκεί αποκρούσθηκε.

Οι Ενετοί αποφάσισαν να προσεγγίσουν ξανά τον Γερακάρη, που αποτελούσε και τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Ταυτόχρονα οι νέες επαφές με τον Λάμπρο -που μαζί με τους Παναγιώτη Δοξαρά και τον ηγούμενο της Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας, Ιάκωβο[10], έπεισαν τον Γερακάρη να αλλάξει, τελικά, πλευρά - αλλά και η στάση του Γερακάρη, κίνησε τις υποψίες των Τούρκων, που προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν, δηλητηριάζοντάς τον. Αφού κατάλαβε το δόλο, έφυγε και επιβιβάστηκε σε Ενετικά καράβια. Εκεί, έλαβε τον τίτλο του «τοπάρχη της Ρούμελης» και ονομάσθηκε «ιππότης του αγίου Μάρκου».



Το 1697, οι Ενετοί αποφάσισαν να επιτεθούν στο σερασκέρη στη Θήβα. Ο Γερακάρης αποβιβάστηκε στα Σάλωνα ενώ ταυτόχρονα, σώμα Αλβανών επιτέθηκε από τον Ισθμό λεηλατώντας μέχρι την Θήβα[11]. Ο Γερακάρης εισήλθε στη Ήπειρο και λεηλάτησε την Άρτα. Κάτοικοι της πόλης πληροφόρησαν τον Δόγη της Βενετίας για τα γεγονότα της καταστροφής της πόλης. Οι Βενετοί συνέλαβαν τον Γερακάρη, του αφαίρεσαν τα προνόμια και τον έκλεισαν στη φυλακή. Το 1710 ο Γερακάρης πέθανε φυλακισμένος στην Μπρέσια.

Κωνσταντίνος Γεράκη (1647-1688)

Η ζωή του Κωνσταντίνου Γεράκη μοιάζει σαν παραμύθι και είναι χαρακτηριστική ενός Κεφαλονίτη τυχοδιώκτη.
Ο Κωνσταντίνος Γεράκης γεννήθηκε στη Κεφαλονιά το 1647. Σε πολύ μικρή ηλικία, μάλλον μην αντέχοντας τα στενά όρια του νησιού του, μπαρκάρει μούτσος σε αγγλικο εμπορικό καράβι. Ο μικρός κωνσταντίνος μαθαίνει γρήγορα τα πάντα για το επαγγελμα του ναυτικού αλλά και αυτό δεν του είναι αρκετό. Το 1669 βρίσκεται να δουλεύει στην Ινδονησία για λογαριασμό της περιβόητης Αγγλικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, την αιχμή της Ιμπεριαλιστικής εξάπλωσης της Μεγάλης Βρετανίας στην Ασία. Ο Γεράκης πανέξυπνος καθώς είναι μαθαίνει τις τοπικές γλώσσες της ευρύτερης περιοχής και δημιουργεί καλές σχέσεις με σημαντικούς τοπικούς παράγοντες. Είναι πια γνωστός με το όνομα Κοστάντζο Φαλκόνε.Το 1675 οι ανάγκες της εταιρείας του τον φέρνουν στο Σιάμ και εκεί δημιουργεί δεσμούς με τη βασιλική αυλή. Το 1679 ο Κωνσταντίνος Γεράκης έγινε υπεύθυνος για τις εμπορικές σχέσεις και επίσημος διερμηνέας στη βασιλική αυλή του Σιάμ. Τον επόμενο χρόνο αφήνει τη δουλειά του στη Αγγλική εταιρεία ανατολικών Ινδιών και γίνεται σύμβουλος του βασιλιά του Σιάμ, Ναράι. Το 1683 ο βασιλιάς τον κάνει πρωθυπουργό. Κατόρθωσε με τη θέση αυτή να αποκτήσει μεγάλη δύναμη και να κάνει μεγάλη περιουσία.

Στον διεθνή ανταγωνισμό για τον έλεγχο του εμπορίου υποστηρίζει τα Γαλλικά συμφέροντα καθώς φαίνεται ότι τα είχε τσουγκρίσει με τους Άγγλους. Γιαυτό τιμήθηκε από το γάλλο βασιλιά με το τίτλο του Ιππότη. Επίσης πρωτοστατεί σε κινήσεις για τη μετάδοση του χριστιανισμού στους Σιαμέζους. Η διαμάχη των μεγάλων δυνάμεων για τον εμπορικό έλεγχο της περιοχής φέρνει απόβαση Γαλλικών στρατευμάτων στο Σιάμ. Η κακή συμπεριφορά τους στους ντόπιους, έκαναν την αντιβασιλική παράταξη να βλέπει στο πρόσωπο του Γεράκη έναν εχθρό. Το 1688 ο βασιλιάς και προστάτης του Γεράκη αρρώστησε πολύ βαρειά, τότε βρήκε ευκαιρία η αντιπολίτευση να συλλάβει τον τετραπέρατο κεφαλονίτη. Αφού τον βασάνισαν, στις 5 Ιουνίου τον αποκεφάλισαν, μετά από μερικές μέρες πέθανε και ο βασιλιάς Ναράι. Ήταν μόλις 41 χρονών. Στο θρόνο του Σιάμ ανέβηκε ο βασιλιάς Φεράτσα που διέκοψε κάθε σχέση με τους ξένους.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Χρονολόγιο 1600-1700



1600 Αρχή δράσης της Μανιάτικης Πειρατείας.
1602 Έντονη δράση των ιπποτών του Αγίου Στεφάνου στο Αιγαίο
1603 Αρχίζει η δυναστεία των Στιούαρτ στην Αγγλία. Απαγόρευση της πειρατείας στους Άγγλους .
1604 Άγγλοι εμφανίζονται στην Μεσόγειο.
1605 Ο διαβόητος κουρσάρος Τζών Γουορντ διδάσκει την τέχνη της ιστιοπλοΐας στους Τυνήσιους της Βόρειας Αφρικής.
1607 Προσπάθεια τους Μ. Δούκα της Φλωρεντίας Φερδινάνδου Μέδικου να καταλάβει της Αμμόχωστο.
1608 Ο Άγγλος σερ Φράνσις Βέρνει ενώνεται με τους Βερβερίνους πειρατές.
1609 Θάνατος του Μ. Δούκα της Φλωρεντίας Φερδινάνδου Μέδικου.
1611 Ο Δούκας της Οσούνας Δον Πέδρο Τελέζ ντε Γκιρόν αναλαμβάνει αντιβασιλέας της Σικελίας. Η ισπανική παρουσία κουρσάρων γίνεται έντονη στο Αιγαίο.
1612 Ο Σαιμον Ντανζιγκερ ή Κάπταιν Ντέβιλ απαγχονίζεται στην Τύνιδα.
1616 Ο Δούκας της Οσούνας αναλαμβάνει αντιβασιλέας της Νάπολης. Οι ισπανοί κουρσάροι είναι η αιχμή του δόρατος ενάντιων των Βερβερίνων και των Τούρκων στο Αιγαίο.
1618-1648 Ξεσπάει ο Τριακονταετής πόλεμος στην Ευρώπη.
1620 Ανακηρύσσεται πειρατική δημοκρατία το Σαλέ, στις δυτικές ακτές του Μαρόκου.
1624 Ναβαρίνο, έδρα πειρατών Μπαρμπαριάς.
1625 Απόβαση ιπποτών της Μάλτας στη Λευκάδα.
1628-1631 Επανάσταση των ποπολάρων στη Ζάκυνθο.
1635 Πτώση του γαλλικού εμπορίου στην Ανατολή.
1638 Πρώτη εισαγωγή καφέ στην Βενετία.
1644 Κατάληψη τουρκικών πλοίων από γαλέρες της Μάλτας- Αφορμή νέου πολέμου.
1645-1669 Βενετοτουρκικος πόλεμος, ο αποκαλούμενος και κρητικός.
1648 Τερματισμός του Τριακονταετή πολέμου και υπογραφή της Συνθήκης της Βεστφαλίας.
1650 Έναρξη δράσης του διαβόητου Giorgio Maria Vital με έδρα την Τήνο.
1656 Νίκη του βενετικού στόλου στα Δαρδανέλια εναντίων του Τουρκικού στόλου.
1657 Ναυπήγηση του πρώτου ελληνικού τρεχαντηριού στην Ύδρα.
1660 Η Γαλλία επεμβαίνει υπέρ των Βενετών στην Κρήτη.
1664 Συνθήκη ειρήνης Τουρκίας-Γερμανίας
1665-1668 Πόλεμος για την διαδοχή της Ισπανίας στην Ευρώπη.
1665-1666 Δράση του ιππότη de Hocquincourt στο Αιγαίο πέλαγος .
1666-1672 Δράση του ιππότη de Temericourt στο Αιγαίο πέλαγος.
1664-1678 Δράση του ιππότη H.Creviliers στο Αιγαίο πέλαγος.
1666-1680 Δράση Αγέλλου Μαρία Βιτάλη στο Αιγαίο πέλαγος.
1668- Πειρατής Λυμπεράκης Γερακάρης παρασύρει τους Μανιάτες στο να δεχθούν ανέργεση κάστρων Ζαρνάτας , Κελέφα, Πόρτο Κάγιο.
1669 Πτώση του Χάνδακα Κρήτης στους Τούρκους.
1672-1679 Πρώτος Συνασπισμός ευρωπαϊκών κρατών κατά τις Γαλλίας.
1676 Ναύαρχος Duquesne νικά τον ολλανδικό στόλο στη Σικελία.
1681 Ναύαρχος Duquesne βομβαρδίζει το λιμάνι της Μπαρμπαριάς.
1683 Πολιορκία της Βιέννης από τους Τούρκους.
1684 Ευρωπαϊκός συνασπισμός κατά της Τουρκίας.- Βενετία κηρύσσει το πόλεμο στη Τουρκία.
1686 Ο Μοροζίνη κατακτά τη Πελοπόννησο.
1687 Καταστροφή του Παρθενώνα
1688 Μπέης της Μάνης ο Λυμπεράκης Γερακάρης. Εκπατρισμός μανιατών στην Κορσική και Τοσκάνη.
1690 Ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ΙΔ με διαταγή του απαγορεύει την πειρατεία στους γάλλους.
1694 Ο Γάλλος κουρσάρος Ζαν Μπάρτ συλλαμβάνεται από τους Άγγλους.
1695-1696 Η Χίος βενετική.
1699 Συνθήκη Κάρλοβιτς.






































Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Letter of Marque


Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More